معنی فارسی uninhabitable
B2غیرقابل سکونت به حالتی اطلاق می‌شود که یک مکان به خاطر شرایط زیست‌محیطی، مانند بلایای طبیعی، دیگر مناسب زندگی نیست.
Not suitable for living in; providing no proper conditions for human habitation.
- adjective
adjective
معنی(adjective):
Not fit for people (or other living things) to live in; not able to be inhabited.
مثال:
The earthquake left many homes in the area uninhabitable.
example
معنی(example):
بعد از سیل، ساختمان غیرقابل سکونت شناخته شد.
مثال:
The building was deemed uninhabitable after the flood.
معنی(example):
به دلیل شرایط جوی شدید، برخی مناطق غیرقابل سکونت می‌شوند.
مثال:
Due to extreme weather, some areas become uninhabitable.
معنی فارسی کلمه uninhabitable
:
غیرقابل سکونت به حالتی اطلاق می‌شود که یک مکان به خاطر شرایط زیست‌محیطی، مانند بلایای طبیعی، دیگر مناسب زندگی نیست.
