معنی فارسی unpleasure
B1 /ʌnˈplɛʒə/ناخوشایندی، احساس نارضایتی یا عدم خوشحالی.
A feeling of discomfort or dissatisfaction.
- noun
noun
معنی(noun):
Unpleasantness; displeasure.
معنی(noun):
A sense of internal discomfort opposed to pleasure, produced by impeded impulses from the ego.
example
معنی(example):
پس از بحث، حس ناخوشایندی را احساس کرد.
مثال:
He felt a sense of unpleasure after the argument.
معنی(example):
اقدامات او برایش ناخوشایندی به همراه داشت و او را وادار به بازنگری در دوستی‌شان کرد.
مثال:
Her actions brought him unpleasure, making him rethink their friendship.
معنی فارسی کلمه unpleasure
:
ناخوشایندی، احساس نارضایتی یا عدم خوشحالی.
