معنی فارسی unprovoked
B1 /ˌʌnpɹəˈvoʊkt/بی‌دلیل به معنای وقوع یک عمل یا واکنش بدون تحریک یا دلیل مشخص است.
Not caused or provoked by anything; spontaneous.
- verb
- adjective
- adverb
verb
معنی(verb):
To undo or counter a provocation.
adjective
معنی(adjective):
Happening without provocation or motivation.
مثال:
An unprovoked attack.
adverb
معنی(adverb):
Happening without provocation or motivation.
مثال:
He attacked me, suddenly, unprovoked.
example
معنی(example):
سگ قبل از اینکه پارس کند، بی‌دلیل بود.
مثال:
The dog was unprovoked before it barked.
معنی(example):
او از خشم بی‌دلیل او آسیب دیده بود.
مثال:
She felt hurt by his unprovoked anger.
معنی فارسی کلمه unprovoked
:
بی‌دلیل به معنای وقوع یک عمل یا واکنش بدون تحریک یا دلیل مشخص است.
