معنی فارسی unquiet

B1

ناآرام، بی‌قراری و ناپایدار.

Not calm or still; agitated or restless.

verb
معنی(verb):

To disturb, disquiet.

adjective
معنی(adjective):

Uneasy and restless; unable to settle.

مثال:

an unquiet mind

معنی(adjective):

Causing unease or restlessness.

مثال:

an unquiet night

example
معنی(example):

جمعیت ناآرام به آرامی در بین خود غرغر کردند.

مثال:

The unquiet crowd murmured among themselves.

معنی(example):

او ذهن ناآرامی داشت که همیشه در حال فکر کردن و نگرانی بود.

مثال:

He had an unquiet mind, always thinking and worrying.

معنی فارسی کلمه unquiet

: معنی unquiet به فارسی

ناآرام، بی‌قراری و ناپایدار.