معنی فارسی upbringings

B2

فرایند تربیت و پرورش یک فرد در دوران کودکی.

The manner in which a person is raised; the care and education given to children.

noun
معنی(noun):

The traits acquired during one's childhood training

معنی(noun):

The raising or training of a child.

مثال:

Through her upbringing, Mildred's father had carefully programmed her to expect very little from life.

example
معنی(example):

آسیبهای او در یک منطقه روستایی ارزش‌های او را شکل داد.

مثال:

His upbringings in a rural area shaped his values.

معنی(example):

آسیب‌های مختلف می‌تواند به دیدگاه‌های گوناگون منجر شود.

مثال:

Different upbringings can lead to diverse perspectives.

معنی فارسی کلمه upbringings

: معنی upbringings به فارسی

فرایند تربیت و پرورش یک فرد در دوران کودکی.