معنی فارسی upland
B1به نواحی مرتفع یا کوهستانی اطلاق میشود.
High or elevated land, typically referring to hilly or mountainous regions.
- noun
- adjective
noun
معنی(noun):
The area in the interior of a country with a generally higher elevation; often hilly, but not generally mountainous (compare highlands).
معنی(noun):
The country, as against the town.
adjective
معنی(adjective):
Of, relating to, or situated in the uplands.
example
معنی(example):
او از طریق جنگل کوهستانی پیادهروی کرد.
مثال:
She hiked through the upland forest.
معنی(example):
منطقههای کوهستانی به خاطر مناظر زیبا شناخته میشوند.
مثال:
The upland areas are known for their scenic views.
معنی فارسی کلمه upland
:
به نواحی مرتفع یا کوهستانی اطلاق میشود.
