معنی فارسی veracious
B2 /vɛ.ˈɹeɪ.ʃəs/صفتی که به معنی راستگو و صداقت در بیان حقایق است.
Describing someone who is truthful and honest in conveying facts.
- adjective
adjective
معنی(adjective):
True.
مثال:
The politician's statement was eventually proven to be veracious.
معنی(adjective):
Truthful; speaking the truth.
example
معنی(example):
او به خاطر صداقت و راستگویی‌اش شناخته شده است.
مثال:
He is known for being veracious and always tells the truth.
معنی(example):
یک گزارش راستگو، واقعیت‌ها را به دقت ارائه می‌دهد.
مثال:
A veracious report presents facts accurately.
معنی فارسی کلمه veracious
:
صفتی که به معنی راستگو و صداقت در بیان حقایق است.
