معنی فارسی verbal noun
B1اسم کلامی، اسم‌هایی که از افعال پدید می‌آیند و به آن عمل اشاره می‌کنند.
A noun that is derived from a verb and describes an action or state.
- noun
(grammar) A noun that is morphologically related to a verb and similar to it in meaning; in English, it contrasts with gerund and deverbal noun. It is a pure noun with no verbal force, so it cannot take an object or an adverb (as a gerund can), however, it can be part of a possessive construction (the visiting of a friend) and it can take an adjective (fast driving) as other nouns can. On the other hand, it still refers to the abstract action or occurrence implied in the verb, as opposed to (e.g.) its result, as a deverbal noun does.
اسم کلامی می‌تواند عملی را نشان دهد در حالی که به عنوان یک اسم عمل می‌کند.
A verbal noun can express an action while functioning as a noun.
در انگلیسی، 'running' یک اسم کلامی است که از فعل 'run' استخراج شده است.
In English, 'running' is a verbal noun derived from the verb 'run'.
معنی فارسی کلمه verbal noun
:
اسم کلامی، اسم‌هایی که از افعال پدید می‌آیند و به آن عمل اشاره می‌کنند.
