معنی فارسی vikings
B1 /ˈvaɪkɪŋs/قوم‌هایی از شمال اروپا که در قرون وسطی به سفرهای دریایی و کشف سرزمین‌های جدید معروف بودند.
Norse seafarers known for their raids and trade across Europe from the 8th to 11th centuries.
- noun
One of the Scandinavian or other Northern European seafaring warriors that raided (and then settled) the British Isles and other parts of Europe in the 8th to the 11th centuries and, according to many historians, were the first Europeans to reach North America.
(by extension) A stock character common in the fantasy genre, namely a barbarian, generally equipped with an axe or sword and a helmet adorned with horns.
A Norseman (mediaeval Scandinavian).
(mildly) An ethnic Swede, Norwegian, Dane, Icelander or Faroe Islander.
A player on the Minnesota Vikings NFL team.
وایکینگ‌ها به خاطر کشتی‌های بلند و اکتشافاتشان شناخته شده بودند.
The Vikings were known for their longships and exploration.
در تاریخ، وایکینگ‌ها بسیاری از نقاط اروپا را invade کردند.
In history, the Vikings invaded many parts of Europe.
معنی فارسی کلمه vikings
:
قوم‌هایی از شمال اروپا که در قرون وسطی به سفرهای دریایی و کشف سرزمین‌های جدید معروف بودند.
