معنی فارسی villein

B2 /ˈvɪleɪn/

ویلین به کسانی اطلاق می‌شود که در یک سیستم فئودالی تحت کنترل زمین قرار داشتند.

A type of serf in medieval England who was bound to a lord's estate and owed labor and services.

مکالمه با هوش مصنوعی آموزش زبان با فیلم

noun

معنی(noun):

A feudal tenant.

example

معنی(example):

ویلین فردی در سیستم فئودالی قرون وسطی بود که به زمین متصل بود.

مثال:

A villein was a person in the medieval feudal system who was tied to the land.

معنی(example):

در گذشته، یک ویلین باید برای ارباب املاک کار می‌کرد.

مثال:

In the past, a villein had to work for the lord of the manor.

معنی فارسی کلمه villein

ویلین به کسانی اطلاق می‌شود که در یک سیستم فئودالی تحت کنترل زمین قرار داشتند.