معنی فارسی vinyl
B1 /ˈvaɪ.nəl/ماده‌ای مصنوعی و انعطاف‌پذیر که برای تولید صفحات موسیقی و سایر محصولات استفاده می‌شود.
A type of plastic material used in making records, known for its distinctive sound quality.
- noun
- adjective
The univalent radical CH2=CH−, derived from ethylene.
Any of various compounds and substances containing the vinyl radical, especially various tough, flexible, shiny plastics.
Phonograph records as a medium.
Many DJs prefer vinyl to CDs.
A phonograph record.
Containing the vinyl radical.
Made of polyvinyl chloride.
Pertaining to a phonograph record.
من از گوش دادن به موسیقی روی صفحات وینیل لذت می‌برم.
I enjoy listening to music on vinyl records.
صفحات وینیل صدای منحصر به فردی دارند که بسیاری از افراد آن را دوست دارند.
Vinyl records have a unique sound that many people love.
معنی فارسی کلمه vinyl
:
ماده‌ای مصنوعی و انعطاف‌پذیر که برای تولید صفحات موسیقی و سایر محصولات استفاده می‌شود.
