معنی فارسی viol
B1 /ˈvaɪ.əl/ویول، یک ساز زهی با صدای عمیق و با سابقه دیرینه است که شبیه به ویولن است.
A bowed string instrument from the Renaissance and Baroque periods, known for its rich and deep sound.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
A stringed instrument related to the violin family, but held in the lap between the legs like a cello, usually with C-holes, a flat back, a fretted neck and six strings, played with an underhanded bow hold.
verb
معنی(verb):
To play the viol.
example
معنی(example):
ویول به ویولن شباهت دارد.
مثال:
The viol is similar to the violin.
معنی(example):
صدای آن عمیق‌تر از سایر سازهای زهی است.
مثال:
It has a deeper sound than other string instruments.
معنی فارسی کلمه viol
:
ویول، یک ساز زهی با صدای عمیق و با سابقه دیرینه است که شبیه به ویولن است.
