معنی فارسی violin
A2 /ˌvaɪəˈlɪn/ویولن یک ساز موسیقی از جنس چوب است که با آرشه نواخته می‌شود و دارای چهار رشته است.
A string instrument played with a bow, typically made of wood, with four strings tuned in perfect fifths.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
A musical four-string instrument, generally played with a bow or by plucking the string, with the pitch set by pressing the strings at the appropriate place with the fingers; also any instrument of the violin family.
معنی(noun):
A violinist.
مثال:
The first violin often plays the lead melody lines in a string quartet.
verb
معنی(verb):
To play on, or as if on, a violin.
example
معنی(example):
او ویولن را به زیبایی می‌نوازد.
مثال:
She plays the violin beautifully.
معنی(example):
ویولن یک ساز رشته‌ای است.
مثال:
The violin is a string instrument.
معنی فارسی کلمه violin
:
ویولن یک ساز موسیقی از جنس چوب است که با آرشه نواخته می‌شود و دارای چهار رشته است.
