معنی فارسی whistling
B1 /ˈ(h)wɪslɪŋ/سوت زدن عملی است که از طریق خارج کردن هوا از دهان به صدای بلندی می‌رسد، اغلب برای جلب توجه یا ابراز احساسات.
The act of producing a sound by forcing air through a small opening, often used to signal or express emotions.
- verb
To make a shrill, high-pitched sound by forcing air through the mouth. To produce a whistling sound, restrictions to the flow of air are created using the teeth, tongue and lips.
Never whistle at a funeral.
To make a similar sound by forcing air through a musical instrument or a pipe etc.
The stream train whistled as it passed by.
To move in such a way as to create a whistling sound.
A bullet whistled past.
To send, signal, or call by a whistle.
او در حین پیاده‌روی یک ملودی شاد را سوت می‌زد.
She was whistling a happy tune while walking.
سوت زدن می‌تواند راهی برای بیان شادی یا جلب توجه کسی باشد.
Whistling can be a way to express joy or get someone's attention.
معنی فارسی کلمه whistling
:
سوت زدن عملی است که از طریق خارج کردن هوا از دهان به صدای بلندی می‌رسد، اغلب برای جلب توجه یا ابراز احساسات.
