معنی فارسی white tin
B2آلیاژی از قلع که معمولاً برای پوشش دادن به فلزات استفاده می‌شود و در برابر خوردگی مقاوم است.
An alloy of tin that is often used for coating other metals due to its resistance to corrosion.
- noun
noun
معنی(noun):
Refined metallic tin.
معنی(noun):
β-tin, a body-centered tetragonal crystalline tin, an allotrope of tin
example
معنی(example):
قلع سفید اغلب برای پوشش فلزات دیگر به منظور جلوگیری از زنگ‌زدگی استفاده می‌شود.
مثال:
White tin is often used for coating other metals to prevent rust.
معنی(example):
در صنعت، قلع سفید به خاطر دوامش ترجیح داده می‌شود.
مثال:
In manufacturing, white tin is preferred for its durability.
معنی فارسی کلمه white tin
:
آلیاژی از قلع که معمولاً برای پوشش دادن به فلزات استفاده می‌شود و در برابر خوردگی مقاوم است.
