معنی فارسی winter wheat
B1نوعی گندم که در پاییز کاشته می‌شود و در شرایط سرد زمستان می‌تواند رشد کند.
A type of wheat that is planted in the fall and harvested in the spring, known for its hardiness in cold weather.
- noun
noun
معنی(noun):
A type of wheat that is planted in the autumn to germinate and develop into young plants that remain in the vegetative phase during the winter and resume growth in early spring.
example
معنی(example):
کشاورزان گندم زمستانه را در پاییز برای برداشت در بهار می‌کارند.
مثال:
Farmers plant winter wheat in the fall for a spring harvest.
معنی(example):
گندم زمستانه در برابر دماهای سرد مقاوم است.
مثال:
Winter wheat is resistant to cold temperatures.
معنی فارسی کلمه winter wheat
:
نوعی گندم که در پاییز کاشته می‌شود و در شرایط سرد زمستان می‌تواند رشد کند.
