معنی فارسی wizen
B1 /ˈwɪzən/به معنای پختگی و خردمند شدن در اثر تجربه یا سن.
To become wise or to gain experience and knowledge over time.
- verb
- adjective
verb
معنی(verb):
To wither; to become, or make, lean and wrinkled by shrinkage, as from age or illness.
adjective
معنی(adjective):
Wizened; withered; lean and wrinkled by shrinkage as from age or illness.
example
معنی(example):
او با گذر زمان به نظر می‌رسد که با سن، حکیم‌تر می‌شود و دانش و بینش به دست می‌آورد.
مثال:
He seems to wizen with age, gaining wisdom and perspective.
معنی(example):
با تجربه زندگی، ما معمولاً حکیم‌تر می‌شویم و از اشتباهات خود یاد می‌گیریم.
مثال:
As we experience life, we often wizen and learn from our mistakes.
معنی فارسی کلمه wizen
:
به معنای پختگی و خردمند شدن در اثر تجربه یا سن.
