معنی فارسی worshiper
B1عبادت‌کننده به فردی اطلاق می‌شود که در مراسم عبادی شرکت می‌کند و به یک موجود مقدس احترام می‌گذارد.
A person who engages in worship, especially in a religious setting.
- noun
noun
معنی(noun):
A person who worships, especially at a place of assembly for religious services.
مثال:
The temple was filled with worshippers.
example
معنی(example):
عبادت‌کننده به نشسته نماز در محراب دعا کرد.
مثال:
The worshiper knelt down to pray at the altar.
معنی(example):
هر عبادت‌کننده به روحیه اجتماعی کمک می‌کند.
مثال:
Each worshiper contributes to the community spirit.
معنی فارسی کلمه worshiper
:
عبادت‌کننده به فردی اطلاق می‌شود که در مراسم عبادی شرکت می‌کند و به یک موجود مقدس احترام می‌گذارد.
