معنی فارسی zamindar

B1 /zəˈmiːndɑː/

زامیندار، شخصی که در گذشته صاحب اراضی در هند و دیگر کشورهای آسیایی بود.

Historically, a landowner in India and some other Asian countries, often with feudal responsibilities.

noun
معنی(noun):

(Bangladesh) An Indian landowner who collected local taxes and paid them to the British government.

example
معنی(example):

زامیندار، مالك زمینی در تاریخ هند بود.

مثال:

A zamindar was a landowner in historical India.

معنی(example):

زامیندار مسئولیت‌هایی نسبت به دهقانان در زمین خود داشت.

مثال:

The zamindar had responsibilities to the peasants on his land.

معنی فارسی کلمه zamindar

: معنی zamindar به فارسی

زامیندار، شخصی که در گذشته صاحب اراضی در هند و دیگر کشورهای آسیایی بود.