معنی فارسی anomia
B1 /əˈnəʊ.mi.ə/نامشخصی، به معنای ناتوانی در بیان کلمات درست یا نام‌گذاری اشیاء است.
A language disorder characterized by the inability to name objects or comprehend language.
- noun
noun
معنی(noun):
The inability to remember names.
معنی(noun):
The difficulty in finding the right word.
example
معنی(example):
نامشخصی به ناتوانی در نام‌گذاری اشیا یا بیان افکار به صورت کلامی اشاره دارد.
مثال:
Anomia refers to the inability to name objects or express thoughts verbally.
معنی(example):
بیماران مبتلا به نامشخصی در یافتن کلمات درست در طول گفتگوها مشکل دارند.
مثال:
Patients with anomia struggle to find the right words during conversations.
معنی فارسی کلمه anomia
:
نامشخصی، به معنای ناتوانی در بیان کلمات درست یا نام‌گذاری اشیاء است.
