معنی فارسی anomie

B1 /ˈænəmiː/

نامعنا به وضعیتی اشاره دارد که افرادی احساس بی‌معنایی و سردرگمی می‌کنند.

A social condition characterized by breakdown of social norms and values.

noun

معنی(noun):

Alienation or social instability caused by erosion of standards and values.

example

معنی(example):

نامعنا می‌تواند در جوامعی که دچار تغییرات سریع هستند رخ دهد.

مثال:

Anomie can occur in societies undergoing rapid change.

معنی(example):

احساس نامعنا می‌تواند به بی‌ثباتی اجتماعی منجر شود.

مثال:

The feeling of anomie can lead to social instability.

معنی فارسی کلمه anomie

نامعنا به وضعیتی اشاره دارد که افرادی احساس بی‌معنایی و سردرگمی می‌کنند.