معنی فارسی bêtise
B1 /beɪˈtiːz/عمل نادانانه یا احمقانه، اشتباه یا گناه نادان.
A foolish or silly mistake or act.
- noun
noun
معنی(noun):
Silliness, folly, stupidity
example
معنی(example):
او با فراموش کردن روز تولدش یک بتیس کرد.
مثال:
He made a bêtise when he forgot her birthday.
معنی(example):
انجام یک بتیس میتواند بخشی از یادگیری باشد.
مثال:
Making a bêtise can be a part of learning.
معنی فارسی کلمه bêtise
:
عمل نادانانه یا احمقانه، اشتباه یا گناه نادان.
