معنی فارسی bailiff
B2 /ˈbeɪlɪf/حاجب، فردی که در دادگاه‌ها کار می‌کند و مسئولیت اجرای دستورها و حفظ نظم را بر عهده دارد.
An official in a court of law who is responsible for maintaining order and assisting the judge.
- noun
noun
معنی(noun):
(law enforcement) An officer of the court, particularly:
معنی(noun):
A public administrator, particularly:
معنی(noun):
A private administrator, particularly
معنی(noun):
Any debt collector, regardless of his or her official status.
example
معنی(example):
حاجب با صدای بلند تصمیم دادگاه را اعلام کرد.
مثال:
The bailiff announced the court's decision in a loud voice.
معنی(example):
در بسیاری از موارد، حاجب مسئول حفظ نظم در دادگاه است.
مثال:
In many cases, the bailiff is responsible for maintaining order in the courtroom.
معنی فارسی کلمه bailiff
:
حاجب، فردی که در دادگاه‌ها کار می‌کند و مسئولیت اجرای دستورها و حفظ نظم را بر عهده دارد.
