معنی فارسی bailment
B1بایلمنت، عمل سپردن موقت اموال یا کالاها به شخص دیگر تحت شرایطی خاص است.
The delivery of goods for a specific purpose, which creates a legal obligation for care of the goods.
- noun
noun
معنی(noun):
Bail.
معنی(noun):
The handing over of control over, or possession of, personal property by one person, the bailor, to another, the bailee, for a specific purpose upon which the parties have agreed.
example
معنی(example):
بایلمنت زمانی رخ می‌دهد که یک طرف به طور موقت کالاهایی را به طرف دیگر تحویل می‌دهد.
مثال:
A bailment occurs when one party temporarily hands over goods to another.
معنی(example):
او با گذاشتن چمدانش در هتل، یک بایلمنت ایجاد کرد.
مثال:
She created a bailment when she left her suitcase with the hotel.
معنی فارسی کلمه bailment
:
بایلمنت، عمل سپردن موقت اموال یا کالاها به شخص دیگر تحت شرایطی خاص است.
