معنی فارسی bailie
B2بایلی، عنوانی قدیمی برای مقام محلی در سکونتگاه‌ها که مسئول حفظ نظم و اجرای قوانینی خاص است.
An official with responsibilities in a local area, particularly in maintaining order and enforcing regulations.
- noun
noun
معنی(noun):
A bailiff.
معنی(noun):
The chief magistrate of a Scottish barony or part of a county, with functions like a sheriff's.
معنی(noun):
A municipal officer in Scotland corresponding to an English alderman.
example
معنی(example):
بایلی مسئول حفظ نظم در شهر بود.
مثال:
The bailie was responsible for maintaining order in the town.
معنی(example):
به عنوان یک بایلی، او اختیارات قانونی خاصی داشت.
مثال:
As a bailie, she had certain legal powers.
معنی فارسی کلمه bailie
:
بایلی، عنوانی قدیمی برای مقام محلی در سکونتگاه‌ها که مسئول حفظ نظم و اجرای قوانینی خاص است.
