معنی فارسی bailments
B1بيلمنت، قراردادی که در آن یک شخص مالکیت را به شخص دیگری برای نگهداری موقتی واگذار می‌کند.
A legal relationship where the owner of an item temporarily hands it over to someone else for storage.
- noun
noun
معنی(noun):
Bail.
معنی(noun):
The handing over of control over, or possession of, personal property by one person, the bailor, to another, the bailee, for a specific purpose upon which the parties have agreed.
example
معنی(example):
یک بيلمنت زمانی اتفاق می‌افتد که یک طرف ملکی را به طرف دیگر برای نگهداری می‌دهد.
مثال:
A bailment occurs when one party hands property to another for safekeeping.
معنی(example):
قرارداد شامل شرایطی برای بيلمنت کالاها بود.
مثال:
The contract included terms for the bailments of the goods.
معنی فارسی کلمه bailments
:
بيلمنت، قراردادی که در آن یک شخص مالکیت را به شخص دیگری برای نگهداری موقتی واگذار می‌کند.
