معنی فارسی beatification
B2 /biˌætɪfɪˈkeɪʃən/بیاتیفیکیشن به معنای رسمی شناختن یک فرد به عنوان خوشحال، معمولاً در زمینه مذهبی و کلیسایی است.
The action of declaring a deceased person as blessed and worthy of veneration.
- noun
The act of beatifying, or the state of being beatified; especially, in the Roman Catholic Church, the act or process of ascertaining and declaring that a deceased person is one of "the blessed," or has attained the second degree of sanctity, — usually a stage in the process of canonization.
بیاتیفیکیشن فرآیند اعلام کسی به عنوان خوشحال است.
Beatification is the process of declaring someone as blessed.
کلیسا یک مراسم برای بیاتیفیکیشن قدیس برگزار کرد.
The church held a ceremony for the beatification of the saint.
معنی فارسی کلمه beatification
:
بیاتیفیکیشن به معنای رسمی شناختن یک فرد به عنوان خوشحال، معمولاً در زمینه مذهبی و کلیسایی است.
