معنی فارسی begotten
B2 /bɪˈɡɒt.ən/زاده شده، به فرزندانی اطلاق می‌شود که به دنیا آمده‌اند، به ویژه در زمینه مذهبی.
Having been born or produced; often used in religious contexts.
- verb
- adjective
verb
معنی(verb):
To father; to sire; to produce (a child).
معنی(verb):
To cause; to produce.
معنی(verb):
To bring forth.
معنی(verb):
To happen to; befall.
adjective
معنی(adjective):
Brought into being by one's begetter(s).
example
معنی(example):
او یک فرزند زاده شده از خانواده سلطنتی است.
مثال:
He is a begotten child of the royal family.
معنی(example):
روح‌های زاده شده اعتقاد بر این است که قدرت‌های ویژه‌ای دارند.
مثال:
The begotten spirits are believed to have special powers.
معنی فارسی کلمه begotten
:
زاده شده، به فرزندانی اطلاق می‌شود که به دنیا آمده‌اند، به ویژه در زمینه مذهبی.
