معنی فارسی benchmark
B2معیار، معیاری است که برای ارزیابی کیفیت یا عملکرد چیزی استفاده می‌شود.
A standard or point of reference against which things may be compared or assessed.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
A standard by which something is evaluated or measured.
معنی(noun):
A surveyor's mark made on some stationary object and shown on a map; used as a reference point.
معنی(noun):
A computer program that is executed to assess the performance of the runtime environment.
verb
معنی(verb):
To measure the performance or quality of (an item) relative to another similar item in an impartial scientific manner.
example
معنی(example):
ما یک نشان استاندارد برای پروژه‌امان تعیین کردیم.
مثال:
We set a benchmark for our project.
معنی(example):
معیارگذاری به بهبود عملکرد کمک می‌کند.
مثال:
Benchmarking helps improve performance.
معنی فارسی کلمه benchmark
:
معیار، معیاری است که برای ارزیابی کیفیت یا عملکرد چیزی استفاده می‌شود.
