معنی فارسی blabbering
B1صحبت کردن بیوقفه و بیهدف.
The act of talking at length in a foolish or inconsequential way.
- verb
- noun
verb
معنی(verb):
To blather; to talk foolishly or incoherently.
معنی(verb):
To blab; to reveal a secret.
معنی(verb):
To stick out one's tongue.
noun
معنی(noun):
Foolish or incoherent talk; blather; babble.
example
معنی(example):
او به مدت ساعتها در تلفن در حال صحبت بود.
مثال:
She was blabbering on the phone for hours.
معنی(example):
گویندگی او جلسه را طولانیتر کرد.
مثال:
His blabbering made the meeting longer.
معنی فارسی کلمه blabbering
:
صحبت کردن بیوقفه و بیهدف.
