معنی فارسی blemish
B2 /ˈblɛmɪʃ/نقص یا لکهای که معمولاً ظاهری را خراب میکند.
A mark, flaw, or defect that spoils the appearance of something.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
A small flaw which spoils the appearance of something, a stain, a spot.
معنی(noun):
A moral defect; a character flaw.
verb
معنی(verb):
To spoil the appearance of.
معنی(verb):
To tarnish (reputation, character, etc.); to defame.
example
معنی(example):
تابلو یک لکه کوچک روی بوم داشت.
مثال:
The painting had a small blemish on the canvas.
معنی(example):
او نگران لکهای بر شهرتش پس از رسوایی بود.
مثال:
He was worried about the blemish on his reputation after the scandal.
معنی فارسی کلمه blemish
:
نقص یا لکهای که معمولاً ظاهری را خراب میکند.
