معنی فارسی blowpipe
B1ابزاری که برای دمیدن هوا به شکل متمرکز مورد استفاده قرار می‌گیرد، معمولاً در هنرهای دستی.
A tube through which air is blown, used for various applications including artistic glass blowing.
- noun
A narrow tube through which a jet of air is directed onto a flame; used in the analysis of minerals etc and in jewelry manufacture
A weapon through which darts may be shot by blowing; a blowgun
A long narrow pipe, rotated in the hands, upon which glassware is blown
یک لوله دمنده برای ایجاد جریانی متمرکز از هوا استفاده می‌شود.
A blowpipe is used to create a focused stream of air.
هنرمند از یک لوله دمنده برای شکل دادن به شیشه ذوب شده استفاده کرد.
The artist used a blowpipe to shape the molten glass.
معنی فارسی کلمه blowpipe
:
ابزاری که برای دمیدن هوا به شکل متمرکز مورد استفاده قرار می‌گیرد، معمولاً در هنرهای دستی.
