معنی فارسی bluebird
A2نوعی پرنده کوچک با رنگ آبی روشن که آواز زیبایی می‌خواند.
A small bird with bright blue feathers known for its melodious song.
- noun
noun
معنی(noun):
Any of various North American birds of the genus Sialia in the thrush family. Their plumage is blue or blue and red.
معنی(noun):
Any of various African starlings of the genus Lamprotornis, family Sturnidae, having predominantly glossy blue plumage.
example
معنی(example):
پرنده آبی صبح‌ها با صدایی شیرین آواز می‌خواند.
مثال:
The bluebird sings sweetly in the morning.
معنی(example):
ما یک پرنده آبی را که روی شاخه درخت نشسته بود، دیدیم.
مثال:
We spotted a bluebird perched on a tree branch.
معنی فارسی کلمه bluebird
:
نوعی پرنده کوچک با رنگ آبی روشن که آواز زیبایی می‌خواند.
