معنی فارسی bluster
B2 /ˈblʌs.tɚ/صحبت کردن یا رفتار کردن با اعتماد به نفس کاذب یا تظاهر به قدرت.
Loud, aggressive, or indignant talk with little value; bluffing.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
Pompous, officious talk.
معنی(noun):
A gust of wind.
معنی(noun):
Fitful noise and violence.
verb
معنی(verb):
To speak or protest loudly.
مثال:
When confronted by opposition his reaction was to bluster, which often cowed the meek.
معنی(verb):
To act or speak in an unduly threatening manner.
معنی(verb):
To blow in strong or sudden gusts.
example
معنی(example):
دروغ‌پردازی او اغلب باعث می‌شد که او بیشتر از آنچه که واقعاً بود، اعتماد به نفس به نظر برسد.
مثال:
His bluster often made him seem more confident than he really was.
معنی(example):
او دروغ‌پردازی‌اش را تنها به‌عنوان راهی برای پوشش ناامنی‌هایش رد کرد.
مثال:
She dismissed his bluster as merely a way to cover his insecurities.
معنی فارسی کلمه bluster
:
صحبت کردن یا رفتار کردن با اعتماد به نفس کاذب یا تظاهر به قدرت.
