معنی فارسی blustering
B2عمل یا حالتی که در آن فرد به شکلی پر سر و صدا و قوی صحبت میکند، به ویژه زمانی که احساس قدرت و تسلط میکند.
Characterized by aggressive and noisy behavior, often used to convey confidence or superiority.
- verb
- noun
- adjective
To speak or protest loudly.
When confronted by opposition his reaction was to bluster, which often cowed the meek.
To act or speak in an unduly threatening manner.
To blow in strong or sudden gusts.
A noisy blowing, as of a blast of wind.
Swaggering; braggartry; noisy pretension.
Engaged in or involving the process of blustering, speaking or protesting loudly.
Pompous or arrogant in one's speech or bearing.
Very windy; (of wind) blowing very strongly, blustery.
باد پر سر و صدا باعث شد که قدم زدن در بیرون سخت باشد.
The blustering wind made it hard to walk outside.
روش پر سر و صدای او بچهها را ترساند.
His blustering manner frightened the children.
معنی فارسی کلمه blustering
:
عمل یا حالتی که در آن فرد به شکلی پر سر و صدا و قوی صحبت میکند، به ویژه زمانی که احساس قدرت و تسلط میکند.