معنی فارسی blustering

B2

عمل یا حالتی که در آن فرد به شکلی پر سر و صدا و قوی صحبت می‌کند، به ویژه زمانی که احساس قدرت و تسلط می‌کند.

Characterized by aggressive and noisy behavior, often used to convey confidence or superiority.

verb
معنی(verb):

To speak or protest loudly.

مثال:

When confronted by opposition his reaction was to bluster, which often cowed the meek.

معنی(verb):

To act or speak in an unduly threatening manner.

معنی(verb):

To blow in strong or sudden gusts.

noun
معنی(noun):

A noisy blowing, as of a blast of wind.

معنی(noun):

Swaggering; braggartry; noisy pretension.

adjective
معنی(adjective):

Engaged in or involving the process of blustering, speaking or protesting loudly.

معنی(adjective):

Pompous or arrogant in one's speech or bearing.

معنی(adjective):

Very windy; (of wind) blowing very strongly, blustery.

example
معنی(example):

باد پر سر و صدا باعث شد که قدم زدن در بیرون سخت باشد.

مثال:

The blustering wind made it hard to walk outside.

معنی(example):

روش پر سر و صدای او بچه‌ها را ترساند.

مثال:

His blustering manner frightened the children.

معنی فارسی کلمه blustering

: معنی blustering به فارسی

عمل یا حالتی که در آن فرد به شکلی پر سر و صدا و قوی صحبت می‌کند، به ویژه زمانی که احساس قدرت و تسلط می‌کند.