معنی فارسی boredom
B1 /ˈbɔɹ.dəm/حالت احساسی ناخوشایند ناشی از عدم سرگرمی و سرگرمکننده.
A state of feeling weary and restless due to lack of interest.
- noun
noun
معنی(noun):
The state of being bored.
معنی(noun):
An instance or period of being bored; A bored state.
example
معنی(example):
خستگی میتواند به خیالپردازی منجر شود.
مثال:
Boredom can lead to daydreaming.
معنی(example):
او از احساس خستگی غرق شده بود.
مثال:
He was overwhelmed by a sense of boredom.
معنی فارسی کلمه boredom
:
حالت احساسی ناخوشایند ناشی از عدم سرگرمی و سرگرمکننده.
