معنی فارسی brainiac

B1 /ˈbɹeɪniæk/

لقبی برای فردی بسیار باهوش یا با استعداد در زمینه‌های علمی و تحصیلی.

A slang term for a person who is very intelligent or exceptionally talented in academic subjects.

noun

معنی(noun):

(sometimes derogatory) A very intelligent and usually studious, erudite person.

example

معنی(example):

دوست من فردی باهوش است که در ریاضیات تبحر دارد.

مثال:

My friend is a brainiac who excels in mathematics.

معنی(example):

این آزمون برای فرد باهوش آسان بود؛ او به سرعت به همه سوالات پاسخ داد.

مثال:

The quiz was easy for the brainiac; they answered all questions quickly.

معنی فارسی کلمه brainiac

لقبی برای فردی بسیار باهوش یا با استعداد در زمینه‌های علمی و تحصیلی.