معنی فارسی brooch
B1 /bɹoʊtʃ/نوعی جواهر که معمولاً روی لباس می‌بندند و می‌تواند به عنوان زیورآلات استفاده شود.
A decorative piece of jewelry designed to be attached to clothing.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
A piece of women’s ornamental jewellery having a pin allowing it to be fixed to garments worn on the upper body.
معنی(noun):
A painting all of one colour, such as a sepia painting.
verb
معنی(verb):
To adorn as with a brooch.
example
معنی(example):
او یک گیره بر روی کت خود بست.
مثال:
She wore a brooch on her coat.
معنی(example):
گیره عتیقه یک ارث خانوادگی بود.
مثال:
The antique brooch was a family heirloom.
معنی فارسی کلمه brooch
:
نوعی جواهر که معمولاً روی لباس می‌بندند و می‌تواند به عنوان زیورآلات استفاده شود.
