معنی فارسی bung
B1 /ˈbʌŋ/بست، وسیله‌ای برای مسدود کردن دهانه ظرف.
A stopper or plug used to seal a container.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
A stopper, alternative to a cork, often made of rubber used to prevent fluid passing through the neck of a bottle, vat, a hole in a vessel etc.
معنی(noun):
A cecum or anus, especially of a slaughter animal.
معنی(noun):
A bribe.
معنی(noun):
The orifice in the bilge of a cask through which it is filled; bunghole.
معنی(noun):
A sharper or pickpocket.
verb
معنی(verb):
To plug, as with a bung.
معنی(verb):
To put or throw somewhere without care; to chuck.
معنی(verb):
To batter, bruise; to cause to bulge or swell.
معنی(verb):
To pass a bribe.
example
معنی(example):
او از بست برای مهر و موم بشکه استفاده کرد.
مثال:
He used a bung to seal the barrel.
معنی(example):
مطمئن شوید که بست را محکم قرار دهید تا از نشت جلوگیری شود.
مثال:
Make sure to insert the bung snugly to prevent leaks.
معنی فارسی کلمه bung
:
بست، وسیله‌ای برای مسدود کردن دهانه ظرف.
