معنی فارسی bunkhouse
B1ساختمانی ساده که برای اقامت گروهی از افراد، مانند کارگران، طراحی شده است.
A building providing basic accommodation for group living, often for workers.
- noun
noun
معنی(noun):
A building providing sleeping quarters for workers, especially in a rural setting.
example
معنی(example):
کارگران در طول پروژه ساخت و ساز در یک خوابگاه ماندند.
مثال:
The workers stayed in a bunkhouse during the construction project.
معنی(example):
خوابگاه امکانات ساده‌ای برای تمام کارکنان فراهم کرد.
مثال:
The bunkhouse provided simple accommodations for all the staff.
معنی فارسی کلمه bunkhouse
:
ساختمانی ساده که برای اقامت گروهی از افراد، مانند کارگران، طراحی شده است.
