معنی فارسی bunkum
B2 /ˈbʌŋkəm/به معنای سخنانی بی‌اساس و بی‌معنی، اغلب برای فریب مردم.
Insincere or foolish talk; nonsense.
- noun
noun
معنی(noun):
Senseless talk; nonsense; a piece of nonsense.
معنی(noun):
(Washington, DC) Bombastic political posturing or oratorical display designed only for show or public applause.
example
معنی(example):
سخنرانی سیاستمدار حاوی سخنان بی‌معنا بود.
مثال:
The politician's speech was full of bunkum.
معنی(example):
آن‌ها ادعاهای او را به عنوان صرفاً بی‌معنا رد کردند.
مثال:
They dismissed his claims as pure bunkum.
معنی فارسی کلمه bunkum
:
به معنای سخنانی بی‌اساس و بی‌معنی، اغلب برای فریب مردم.
