معنی فارسی bushie
B1 /ˈbʊʃi/شخصی که به محیطهای طبیعی و بکر علاقهمند است.
A person who loves the outdoors and often spends time in nature.
- noun
noun
معنی(noun):
Someone who lives in or is familiar with the Australian outback; a bushman or bushwoman.
example
معنی(example):
دوست من یک بوشی واقعی است که طبیعت را دوست دارد.
مثال:
My friend is a real bushie who loves nature.
معنی(example):
بوشی داستانهایی درباره پیادهروی در کوهها گفت.
مثال:
The bushie told stories about hiking in the mountains.
معنی فارسی کلمه bushie
:
شخصی که به محیطهای طبیعی و بکر علاقهمند است.
