معنی فارسی casuist

B2 /ˈkæzjʊɪst/

قواعداندیش به فردی اطلاق می‌شود که در تحلیل و تفسیر مسائل اخلاقی و دینی تخصص دارد.

A person skilled in or devoted to the interpretation and resolution of moral and ethical questions.

noun

معنی(noun):

A person who resolves cases of conscience or moral duty.

معنی(noun):

Someone who attempts to specify exact and precise rules for the direction of every circumstance of behaviour.

معنی(noun):

One who is skilled in, or given to, casuistry.

example

معنی(example):

قواعداندیش به تجزیه و تحلیل پیامدهای اخلاقی وضعیت پرداخت.

مثال:

The casuist analyzed the moral implications of the situation.

معنی(example):

او به عنوان یک قواعداندیش ماهر در مناظره‌های فلسفی شناخته شده است.

مثال:

He is known as a skilled casuist in philosophical debates.

معنی فارسی کلمه casuist

قواعداندیش به فردی اطلاق می‌شود که در تحلیل و تفسیر مسائل اخلاقی و دینی تخصص دارد.