معنی فارسی chronicle
B2 /ˈkɹɒnɪkəl/تاریخ‌نگاری، ثبت رویدادها در ترتیب زمانی به منظور حفظ تاریخ.
A factual written account of important or historical events in the order of their occurrence.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
A written account of events and when they happened, ordered by time.
verb
معنی(verb):
To record in or as in a chronicle.
example
معنی(example):
تاریخ‌نگار یک تاریخ‌نگاری از تاریخ شهر نوشت.
مثال:
The historian wrote a chronicle of the city's history.
معنی(example):
تاریخ‌نگاری وقایع به معنای ضبط آن‌ها با جزئیات است.
مثال:
To chronicle events is to record them in detail.
معنی فارسی کلمه chronicle
:
تاریخ‌نگاری، ثبت رویدادها در ترتیب زمانی به منظور حفظ تاریخ.
