معنی فارسی clapper
B1 /ˈklæpɚ/دستک‌زن، قسمتی از زنگ یا دستگاهی است که با ضربه به جسمی دیگر صدا ایجاد می‌کند و در حوزه‌های مختلفی مانند موسیقی و تئاتر استفاده می‌شود.
A device that produces sound, especially a part of a bell that strikes it, or a tool used in theaters for signaling.
- noun
- verb
One who claps; a person who applauds by clapping the hands.
An object so suspended inside a bell that it may hit the bell and cause it to ring; a clanger or tongue.
A wooden mechanical device used as a scarecrow; bird-scaring rattle, a wind-rattle or a wind-clapper.
A clapstick (musical instrument).
A pounding block.
The chattering damsel of a mill.
A slapshot
The hinged part of a clapperboard, used to synchronise images and soundtrack, or the clapperboard itself.
A person's tongue, as a source of chatter or nagging.
To ring a bell by pulling a rope attached to the clapper.
To make a repetitive clapping sound; to clatter.
Of birds, to repeatedly strike the mandibles together.
زمانی که زنگ به صدا درآمد، دستک‌زن صدا بلندی تولید کرد.
The clapper made a loud sound when the bell rang.
در تئاتر، از دستک‌زن برای علامت‌گذاری شروع اجرا استفاده می‌شود.
In a theater, a clapper is used to signal the start of the performance.
معنی فارسی کلمه clapper
:
دستک‌زن، قسمتی از زنگ یا دستگاهی است که با ضربه به جسمی دیگر صدا ایجاد می‌کند و در حوزه‌های مختلفی مانند موسیقی و تئاتر استفاده می‌شود.
