معنی فارسی clatter
B1 /ˈklætɚ/صداهای تند و بلندی که به‌وسیله یک یا چند جسم به هم برخورد می‌کنند و معمولاً ناخواسته و ناگهانی به وجود می‌آید.
A loud, rattling sound, typically made by collision of objects.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
A rattling noise; a repetition of abrupt, sharp sounds.
معنی(noun):
A loud disturbance.
معنی(noun):
Noisy talk or chatter.
verb
معنی(verb):
To make a rattling sound.
معنی(verb):
To cause to make a rattling noise.
معنی(verb):
To chatter noisily or rapidly.
معنی(verb):
To hit; to smack.
example
معنی(example):
وقتی ظرف‌ها افتادند، صدای بلندی تولید کردند.
مثال:
The dishes made a loud clatter when they fell.
معنی(example):
صدای کوبیده شدن سم‌ها بر روی آسفالت را شنیدم.
مثال:
I heard the clatter of hooves on the pavement.
معنی فارسی کلمه clatter
:
صداهای تند و بلندی که به‌وسیله یک یا چند جسم به هم برخورد می‌کنند و معمولاً ناخواسته و ناگهانی به وجود می‌آید.
