معنی فارسی concoction
B1 /kənˈkɑkʃɪn/ترکیب، مخلوطی از مواد مختلف که معمولاً برای آشپزی یا داروسازی درست می‌شود.
A mixture of various ingredients, especially in cooking or medicine.
- noun
noun
معنی(noun):
The preparing of a medicine, food or other substance out of many ingredients.
معنی(noun):
A mixture prepared in such a way.
معنی(noun):
Something made up, an invention.
معنی(noun):
Digestion (of food etc.).
معنی(noun):
The act of digesting in the mind; rumination.
معنی(noun):
Abatement of a morbid process, such as fever, and return to a normal condition.
معنی(noun):
The act of perfecting or maturing.
example
معنی(example):
او ترکیب عجیبی از میوه‌ها و ادویه‌ها درست کرد.
مثال:
She created a strange concoction of fruits and spices.
معنی(example):
ترکیب سرآشپز به طرز شگفت‌انگیزی خوشمزه بود.
مثال:
The chef's concoction was surprisingly delicious.
معنی فارسی کلمه concoction
:
ترکیب، مخلوطی از مواد مختلف که معمولاً برای آشپزی یا داروسازی درست می‌شود.
