معنی فارسی condescendence
B2فخر کردن، احساس برتری نسبت به دیگران و رفتار به گونه‌ای که نشان دهد شخصی از دیگران بالاتر است.
The act of showing a superior attitude towards others.
- noun
noun
معنی(noun):
The act of condescending; voluntary descent from one's rank or dignity in intercourse with an inferior; courtesy toward inferiors, condescension.
معنی(noun):
An articulate statement annexed to a summons, setting forth the allegations in fact upon which an action is founded.
example
معنی(example):
فخر کردن او باعث شد که او احساس حقارت کند.
مثال:
Her condescendence made him feel inferior.
معنی(example):
افراد اغلب فخر خود را پشت لبخند دوستانه پنهان می‌کنند.
مثال:
People often hide their condescendence behind a friendly smile.
معنی فارسی کلمه condescendence
:
فخر کردن، احساس برتری نسبت به دیگران و رفتار به گونه‌ای که نشان دهد شخصی از دیگران بالاتر است.
