معنی فارسی conjugation
B2 /ˌkɑnd͡ʒəˈɡeɪʃən/صرف، فرایندی که در آن اشکال مختلف یک فعل بر اساس زمان، شخص و تعداد تغییر می‌کند.
The changing of a verb form to express tense, mood, voice, aspect, person, number, and gender.
- noun
The coming together of things; union.
The temporary fusion of organisms, especially as part of sexual reproduction
Sexual relations within marriage
(grammar) In some languages, one of several classifications of verbs according to what inflections they take.
(grammar) The act of conjugating a verb.
(grammar) The conjugated forms of a verb.
A system of delocalized orbitals consisting of alternating single bonds and double bonds
A mapping sending x to gxg-1, where g and x are elements of a group; inner automorphism
A function which negates the non-real part of a complex or hypercomplex number; complex conjugation
صرف به فرایند تغییر شکل یک فعل اشاره دارد.
Conjugation is the process of changing a verb form.
یادگیری صرف برای تسلط بر یک زبان ضروری است.
Learning conjugation is essential for mastering a language.
معنی فارسی کلمه conjugation
:
صرف، فرایندی که در آن اشکال مختلف یک فعل بر اساس زمان، شخص و تعداد تغییر می‌کند.
