معنی فارسی contempt
B2 /kənˈtɛmpt/احساس عدم احترام و تحقیر درباره کسی یا چیزی.
The feeling that a person or a thing is beneath consideration or worthless.
- noun
noun
معنی(noun):
The state or act of contemning; the feeling or attitude of regarding someone or something as inferior, base, or worthless; scorn, disdain.
معنی(noun):
The state of being despised or dishonored; disgrace.
معنی(noun):
Open disrespect or willful disobedience of the authority of a court of law or legislative body.
example
معنی(example):
او با تحقیر به آن بینظمی نگاه کرد.
مثال:
He looked at the mess with contempt.
معنی(example):
تحقیر او نسبت به تقلب به خوبی شناخته شده است.
مثال:
Her contempt for cheating is well known.
معنی فارسی کلمه contempt
:
احساس عدم احترام و تحقیر درباره کسی یا چیزی.
